Poprawa efektywności obliczeniowej wielokrotnie powtarzanych analiz układów elektronicznych w takich procesach obliczeniowych, jak np. optymalizacja lub analiza rozrzutów statystycznych stanowi ciągle ważny problem naukowy, zwłaszcza w przypadku układów o dużej skali integracji. Jednym ze sposobów poprawy efektywności jest odpowiedni dobór szybkich metod obliczeniowych, np. metod analiz. W ostatnich latach symboliczne metody analizy układów elektronicznych „przeżywają” zauważalny renesans w związku ze wzrostem mocy obliczeniowej komputerów oraz opracowaniem nowych, ulepszonych algorytmów.
Monografia zawiera opis zastosowań metod transimpedancyjnych w analizie symbolicznej i optymalizacji układów elektronicznych mających na celu skrócenie czasu obliczeń i uproszczenie formuł obliczeniowych. W szczególności omówiono zarówno podstawy teoretyczne, jak i algorytmy m.in.:
– symbolicznej analizy wrażliwościowej mało- i wielkoprzyrostowej,
– symbolicznej analizy wrażliwościowej biegunów dominujących,
– analizy częstotliwościowej opracowanej na podstawie wieloparametrycznych wrażliwości wielkoprzyrostowych (metoda LCS AC),
– optymalizacji układów elektronicznych w dziedzinie częstotliwości przy zastosowaniu metody analizy LCS AC,
– metod upraszczania wyrażeń opisujących funkcje układowe z zastosowaniem wrażliwości wielkoprzyrostowych mono- i wieloparametrycznych lub przy pomocy optymalnego zapisu transmitancji.
W pracy szczególną uwagę zwrócono na aspekty praktyczne tych metod. Pokazano ważne zastosowanie metody LCS AC do optymalizacji mikrosystemów zawierających bloki monolityczne i wbudowane moduły bierne.