Zrównoważony rozwój w procesie kształtowania współczesnego osiedla. Idee, przykłady

W monografii omówiono proces kształtowania współczesnych osiedli w kontekście zrównoważonego rozwoju. Na bazie rosnącego znaczenia miast, związanego ze wzrostem gęstości zaludnienia, przedstawiono ten proces w formalnych, przestrzennych i gospodarczo-kulturowych ramach. Współczesne osiedla ukazano jako wielofunkcyjne zespoły mieszkaniowe w strukturze powiązań przestrzennych z miastem i w większej skali. Przedstawiono szeroko pojęte zrównoważenie, jako efekt działań i decyzji na każdym etapie tworzenia środowiska zbudowanego, w celu pokazania, że miarą zrównoważenia osiedli miejskich jest jakość przestrzeni urbanistycznej, uwarunkowana w dużej mierze przez fazę planistyczną i programową w procesie ich kształtowania. Analizując ten proces w ujęciu holistycznym i interdyscyplinarnym, zaprezentowano szczególne znaczenie etapów planistycznych, urbanistycznych, a następnie szczegółowego programowania inwestycji oraz ich wpływ na przyszły poziom zrównoważenia środowiska zbudowanego. Zamierzeniem autora było pokazanie różnorodności w sposobie osiągania zrównoważenia środowiska mieszkaniowego na wybranym, unikatowym przykładzie projektu modelowego osiedla Europejskiej Stolicy Kultury Nowe Żerniki – WuWA 2 we Wrocławiu oraz w odniesieniu do efektów różnych działań programowych w wybranych miastach skandynawskich. Wskazano zarówno rolę świadomości wszystkich uczestników procesu inwestycyjnego, a szczególnie projektantów, jak i uczestnictwa przyszłych użytkowników oraz rolę przedstawicieli administracji publicznej. Autor starał się również wykazać znaczenie współpracy i wymiany doświadczenia na każdym etapie omawianego procesu oraz przepływu wiedzy pomiędzy teorią i praktyką w ujęciu naukowym. Na tle omawianych przykładów, rozpoznanych i modelowych osiedli miejskich, pokazano realizację osiedla Nowe Żerniki jako eksperymentalną próbę wcielenia teorii zrównoważenia do praktyki. Unikatowy charakter powstającego osiedla WuWA 2 wiąże się z jego genezą jako projektu Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016 i zakorzenieniem w jej przesłaniu, by „przestrzenie dla piękna” stały się sposobem podjęcia współczesnych problemów oraz spójnym i wielowymiarowym programem realizacji celów rozwojowych poprzez szeroko pojętą kulturę.