Monografia jest poświęcona zagadnieniom dotyczącym wybranych metod propagacji danych we współczesnych systemach rozproszonych. W szczególności badano, jak proces propagacji danych może być praktycznie wykorzystany do rozproszonego przetwarzania zadań, projektowania odpornych na błędy rozwiązań sieciowych oraz do optymalizacji natężenia ruchu drogowego w systemach sterowania ruchem pojazdów w mieście. Zamiarem autora było uporządkowanie i poszerzenie wiedzy na temat mechanizmów propagacyjnych, które zwykle dość pobieżnie są omawiane w literaturze, a równocześnie mają istotne znaczenie dla rozwoju systemów rozproszonych, szczególnie z perspektywy ich zastosowań.
Najważniejsze z przedstawionych wyników badań dotyczą głównie propozycji związanych z efektywnym zastosowaniem metod propagacji bezpośredniej i pośredniej. Pokazano między innymi, że metody inspirowane przyrodą wykorzystywane w propagacji wiedzy są efektywniejsze od metod tradycyjnych bazujących na wymianie komunikatów. Poszukiwanie rozwiązań było realizowane metodami algorytmicznymi, w tym z zastosowaniem algorytmów inspirowanych przyrodą. Wszystkie badania zostały zweryfikowane eksperymentalnie.
Książka jest przeznaczona głównie dla studentów informatyki oraz pracowników naukowych poszukujących coraz lepszych rozwiązań w obszarze systemów komputerowych stosujących metody propagacji danych. Może być również przydatna analitykom i projektantom nowoczesnych systemów rozproszonych.