Przepływy dwufazowe ciekły metal–gaz spotyka się w wielu procesach technologicznych. Przykładowo w procesach pozapiecowej rafinacji stali odgazowanie, oczyszczanie czy uszlachetnianie ciekłego metalu związane jest bezpośrednio z jej przedmuchiwaniem gazem obojętnym – argonem. Efektywność tego procesu zależy od wymiarów wznoszących się pęcherzy, czasu ich przebywania w ciekłym metalu, prędkości wznoszenia, rozdziału pęcherzy i obszaru ich występowania. Aby osiągnąć właściwe efekty, argon powinien być tak wprowadzany, aby w objętości metalu nie było stref martwych. Znajomość wyżej wymienionych wielkości może pozwolić na kontrolę procesów metalurgicznych czy też ich optymalizację.
Również w energetyce jądrowej znajomość parametrów wznoszącej się fazy gazowej w ciekłym metalu może zostać wykorzystana w badaniach nad bezpieczeństwem pracy reaktorów prędkich (SFR – Sodium-Cooled Fast Reactor), w których chłodziwem jest ciekły sód.
W monografii przedstawiono wyniki badań autora wykorzystujących ultradźwiękową metodę echa w pomiarach parametrów fazy gazowej (począwszy od pojedynczych pęcherzy, przez przepływ łańcuchowy, aż do uzyskania roju pęcherzy) poruszającej się w ciekłym metalu, w polu magnetycznym wytworzonym przez magnesy trwałe o średniej indukcji B = 300 mT. Uzyskane wyniki porównano z tożsamymi, lecz bez udziału pola magnetycznego.