Miary bezpieczeństwa konstrukcji inżynierskich

W monografii przedstawiono historię rozwoju metod analizy bezpieczeństwa konstrukcji budowlanych od metod deterministycznych, poprzez metody probabilistyczne, po metody oparte na teorii zbiorów rozmytych. Zaproponowano także nową metodę oceny stanu technicznego, niezawodności oraz prawdopodobieństwa awarii konstrukcji budowlanych, stanowiącą połączenie algorytmów teorii zbiorów rozmytych (FST) z probabilistyczną teorią niezawodności konstrukcji. Metoda ta wyróżnia się nieliniowym, dokładnym sposobem określania wektora stanu konstrukcji oraz nowym przejściem z przestrzeni teorii zbiorów rozmytych do przestrzeni probabilistycznej. Umożliwia wielokryterialną ocenę stanu technicznego konstrukcji z uwzględnieniem istotności (wag) poszczególnych czynników mających wpływ na stan konstrukcji. Pozwala również oszacować prawdopodobieństwo p_f awarii i wskaźnik bezpieczeństwa β konstrukcji z uwzględnieniem wpływu mierzalnych oraz rozmytych przyczyn awarii, a także z uwzględnieniem istotności poszczególnych przyczyn. W pracy zamieszczono przykłady liczbowe zastosowań opracowanej metody do oszacowania bezpieczeństwa eksploatacji różnych konstrukcji, co umożliwia łatwe jej wdrożenie do praktyki eksperckiej oraz projektowej.