Miażdżyca i towarzyszące jej wapnienie tętnic stanowią palący problem natury medycznej i społecznej, będący przyczyną poważnych powikłań istotnie zwiększających śmiertelność w starzejących się społeczeństwach. Schorzenie to, zaburzając hemodynamikę (krwi), wpływa na działanie całego układu krążenia, czego skutkiem są dysfunkcje różnych narządów. Przebudowa strukturalna tkanek tworzących ściany naczyń krwionośnych, która następuje w czasie rozwoju miażdżycy i kalcyfikacji, zmienia stan i rozkład naprężeń w układzie oraz obniża zdolność ścian naczyń krwionośnych do przenoszenia obciążeń mechanicznych, wywołując groźne dla życia i zdrowia pacjentów konsekwencje.
Monografia jest kompleksowym opisem wpływu masywnych złogów wapnia (depozytów wapnia), które powstają w ścianach naczyń krwionośnych w wyniku rozwoju miażdżycy i kalcyfikacji na mechaniczne zachowanie się tkanek ściany aorty. W pracy przedstawiono obszerne spektrum badań właściwości mechanicznych i budowy strukturalnej depozytów wapnia, identyfikując złożoną i hierarchiczną budowę tych struktur. Zdefiniowano także charakter połączenia sztywnych depozytów wapnia z podatną i sprężystą tkanką ściany aorty.
Zbadano właściwości mechaniczne warstw budujących ściany aort i opisano ich zachowanie pod wpływem obciążeń za pomocą hipersprężystych modeli konstytutywnych. Wyniki badań eksperymentalnych zostały zaimplementowane do stworzenia zaawansowanego modelu numerycznego wykorzystującego metodę elementów skończonych. Model ten pozwolił na zidentyfikowanie mechanizmu rozwoju depozytów wapnia w ścianie aorty.