Wstęp do projektowania architektonicznego czyli o architekturze wykładów piętnaście

Motywacją do napisania tego podręcznika były – powtarzające się przy pracy
z kolejnymi rocznikami – studenckie pytania i problemy.
Niepokojące wydało się to, że wielokrotne udzielanie tych samych odpowiedzi
może prowadzić do mimowolnego spłycania ich treści. Łatwo uchodzi uwagi, że słuchane
są za każdym razem przez innych studentów, z nowego rocznika, a słyszane są
po raz pierwszy. Kolejni studenci mają prawo otrzymać je w tak samo wyczerpującym
stopniu, jak ci sprzed lat pięciu czy piętnastu.
Kolejne rozdziały tej książki podejmują takie właśnie, cyklicznie pojawiające się
problemy. Pracę rozpoczyna ustalenie z czytelnikiem-studentem sposobu komunikacji:
rysunek jako forma dialogu. W kolejnych rozdziałach przedstawiona jest nomenklatura
elementów budowli i określenie, co jest tworzywem architekta.
Następne rozważania dotyczą konstrukcji funkcji i formy dzieła architektury.
Ważnym celem tego opracowania było powiązanie zawartych tu prostych rozważań
teoretycznych z praktyką projektową, a następnie z perspektywą zawodu architekta.
Podręcznik pisany był bez ambicji naukowych, trudno znaleźć w nim rzeczy nowe
i odkrywcze, nie jest jednak pozbawiony własnych poglądów autora, stąd daleko mu
do obiektywizmu.